W jaki sposób najlepiej sprawdzić hipoplazję nerwu wzrokowego?

Jesteśmy po wstępnych badaniach w Centrum zdrowia Matki i Dziecka w Warszawie, - u 8-miesięcznej córeczki stwierdzona duża wada w jednym oku (-6/-8). W opisie jest wiele niezrozumiałych informacji, których doktor nie wyjaśnił. 

Które placówki rehabilitacyjne i jacy lekarze są godni polecenia dla tak małego dziecka?

witam. mam 15 lat i cierpię na niedorozwój nerwu wzrokowego prawdopodobnie od urodzeniaprzez co nie widzę na całkowicie na prawe oko.. napisałam "prawdopodobnie", poniewaz zdiagnozowano to kiedy miałam 4-5 lat. dlaczego tak pozno? otóż sama się na to nie skarżyłam, wydawało mi się to normalne. jedynym 'tropem' był lekki zez. wówczas mama zabrała mnie do okulisty, a tam kierując mnie do kolejnych specjalistów wyszło na jaw moje schorzenie. od 10 lat sobie z tym radzę, nie ma to jednak wpływu bezpośrednio na zdrowie. tuż po ujawnieniu niedorozwoju kierowano mnie do kliniki okulistycznej w Katowicach i do poszczególnych specjalistów w Łodzi, Wrocławiu i paru innych miejscach. powiedziano jednak, że tymczasowo nie ma na to rady.spekulowano, że kiedy wejdę w fazę dorastania to sytuacja może się poprawić. miano nadzieję, że nerw wzrokowy zacznie się na rozwijać. po paru latach, w wieku 12 lat usłyszałam z moją mamą o akcji która nosiła nazwę "Promyk Słońca". było to nowatorskie badanie schorzeń okulistycznych podobnych do moich. niestety termin był niedogodny do tego stopnia, że musiałyśmy z mamą tymczasowo odmówić. powiedziano nam, że nie ma problemu, ponieważ jeśli pierwsza tura badań schorzeń dzieci, które się zapisały się powiedzie, to projekt będzie kontynuowany i będziemy miały możliwość zapisania się na kolejne terminy. jednak o projekcie ucichło. prawdopodobnie więc nie był on sukcesywny.

ponadto, oprócz tego, że nie widzę na jedno oko, jestem krótkowidzem. noszę okulary o szkiełku lewym -3.00 . krótkowzroczność jest wadą, która się pogłębia, więc przez lata najprawdopodobniej się zwiększy. przez 15 lat nie napotkałam bezpośrednich trudności zdrowotnych związanych z brakiem sprawnego prawego oka. jednak mogę się poskarżyć na przeciwości dnia codziennego, przedewzystkim zezujące prawe oko. czytałam jak niektóre z pań mają obawy, przed tym jak wasze dzieci poradzą sobie z tym w buntowniczym okresie dorastania. ja, na własnym przykładzie mogę potwierdzić, że to nie tyle ciężkie, co uszczypliwe. zdażają się niemiłe uwagi i codzienne przeciwności. zaliczam się do grupy niepełnosprawności. są z tego benefity, to oczywiste, ale w tym wieku to wstydliwy fakt. uczucie, że jesteś gorszy niż inni. do tego lekki zez przeszkadza w niektórych czynnościach. uczęszczam na zajęcia teatralne i wiem, że tam ważny jest wzrok w niemal każdym spektaklu czy nawet ćwiczeniu. gdy tylko bazujemy na nim to mam ochotę powiedzieć, że nie chcę brać udziału.ponieważ wiem, ze lewe oko 'kieruje' prawe, wiec nie jest ono bezwladne, ale gdy tylko patrze gdzies odrobine dluzej to prawe oko zezuje. widac to na zdjeciach. 

podsumowując, nie jest to coś, przez co nie mogę normalnie funkcjonować. wiem, że będę mogła prowadzić samochód i wykonywać codzienne czynności. mimo to największym minusem jest lekki zez, którego w sobie wręcz nienawidzę. pozdrawiam panie, zyczę zdrowia dla was i maluchów:) i mam uszy i oczy otwarte na temat rad i sposobów leczenia:)

 witam .mój syn Kacper urodził się z niedorozwojem nerwu wzrokowego i nosi okularki od 7 miesiąca. żaden lekarz nie powiedział mi że syn za wcześnie włożył okulary,więc nie wiem czemu dr.prost twierdzi ze musi mieć 10 miesięcy aby nosił okulary.znam przypadki kiedy dziecko nosi okularki od 4 miesiąca.

Poczytaj o dysplazji przegrodowo ocznej, lub też zespole de Morsiera, 

Hipoplazja nerwów wzrokowych występująca z zaburzeniami hormonalnymi i brakiem przegrody przeźroczystej w mózgu, może oznaczać, że dziecko ma taki zespół, jest to choroba genetyczna, dlatego warto się skonsultować z dobrym genetykiem.

U nas mimo zbieżności zespól wykluczono.

Pozdrawiam