Witam wszystkich , od listopada nie widzę na lewo oko. Watałam rano i poprostu nie widziałam.Jest mi bardzo ciezko, studiowałam architekture , musiałam przerwać(mam urlop zdrowotny) niewiem co ze soba zrobic.Lezałam w szpitalu 3 tygodnie, podejzewali u mnie zapalenie , niestety wyszłam do domu tylko z prawidłowymi badaniami, po 2 miesiacach dowiedziałam sie ze wystapił u mnie zator, Jestem załamana, nie spie, boje sie zamknąc oczu , zaden lekarz nie daje mi szans ze nie powtorzy sie zator, to bybyło straszne, własnie wracam od dr piotroskowskeij ze zgorzelca, byłam tam od wtorku , niestety nic, leczono mnie u dr turno, i wielu innych , wczoraj zadzwoniiłam do dr jochan , mam jej dzisiaj wysłać materiały i bedzie konsultowac mnie z berlinem , boje sie , LUDZIE przychodza i daja mi namiary na różnych bioenergoterapeutów, ja w to niewierze, leczono mnie sterydami , tysiace krapel na jaskre, zacme, .jak wy sobie z tym radzicie,? ja nie daje rady juz, na pozor jestem silna osoba ale jak sie zamykam w pokoju cały czas płacze, wdodatku mam problemy z sercem i watroba, lekarze rozkładaja rece, opisuja, i ma powstac ksiazka, mam nadzieje ze odkryja od czego poszedł mi zator, 

nie mam objawów tylko zatorowosci, poprostu mam wszystki naczynia zablokowane, nie mozna rozróznic jednych od drugich , przepraszam za błedy ale słabo widze mam zakropione oczy).CZY MOZE KTOS ZNA JAKIS NAJLEPSzego okuliste w kraju , na swiecie? wdodatku byłam fotomodelka, a teraz ucieka mi oko, dr powiedziała ze mozna to zrobic kosmetycznie  ale dopiero gdy całkiem  ucieknie, mam 20 lat , w tym roku, kazdy lekarz załamuje rece, mowi ze mam uwazac na oko prawe, ale jak? 

Współczuję i rozumiem, Nistety tak naprawdę jedyne co teraz możesz zrobić to znaleźć dobrego lekarza i oczywiście uważać na to oko które jest jeszcze zdrowe. Zdaję sobie sprawę, że cięzko przejśc nad tym do porządku dziennego. Nie wiem czy już ci powiedziano że nie ma szans czy jeszcze istnieją jakieś możliwości. Skonsultuj swój stan z naprawdę dobrym okulistą i działaj póki jest jeszcze szansa.

Nic nie pomoże użalanie się nad sobą. Wbrew pozorom bez jednego oka można żyć normalnie i  nie jest to aż taka dysfunkcja jak teraz ci się wydaje. Jeśli już naprawdę nic nie da się zrobić z tym zadbaj koniecznie o to które ci zostało. Ciesz się zyciem jak dawniej, a może nawet bardziej. Ja od kiedy mam świadomość tego jak łątwo można stracić oko mam wrażenie że widzę wszystko dokładniej niż ci którzy tego nie wiedzą i doceniam to podwójnie bo być może nie dane mi będzie już takich rzeczy oglądać.

Nie załamuj się bo to najgorsze co możesz zrobić, Działaj póki jest co ratować. Poczytaj chociażby to forum aby zrozumieć że można z tym żyć wcale nie gorzej niż z obojgiem oczu. Powodzenia życzę. Trzymaj się ciepło