Dopiero dziś tu trafiłam, ale spokojnie, zaległości nadrobione wszystkie tematy prześledzone;) Chociaż nie znam nikogo z Was, czuję niezwykle mocną więź z każdym, który dzieli ten sam co ja los jednooczności...Nigdy wcześniej o tym nie mówiłam, nie potrafiłam, nie mogłam i nie chciałam,niech więc moja obecność na tym forum będzie początkiem nowego etapu w moim życiu, akceptacji samej siebie, akceptacji której uczę się od prawie 20 lat...i której wciąż za mało.. Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie i 3mam kciuki za nasze oczka w głowach:) ...bo mamy siłę!!

Dokładnie tak, jestem przekonana, że gdyby prawie 20 lat temu nie miał miejsca wypadek, który był sprawcą mojej jednooczności, byłabym dziś zupełnie inną osobą-arogancką, przesadnie pewną siebie, nieczułą i chyba nawet w połowie nie tak wrażliwą jak dziś. Widzę na jedno oko, ale niejednokrotnie "widzę" więcej niż dwuoczni, więcej odczuwam..więc chyba jeszcze nie wszystko stracone:)

Kochana Kornelio...na zlot znając życie nie dam rady przyjechać, mam za daleko, sama mam prawo jazdy,ale na takie dystanse nigdy się nie próbowałam;) wróciłam właśnie z knajpy, gdzie byłam z moimi dwuocznymi znajomymi(jakie to dziwne,od momentu odkrycia forum, świadomie dzielę ludzi na dwu i jednoocznych:) ) i naprawdę zastanawiałam się, co teraz robicie..heh.. tak jakoś inaczej chyba zaczynam sobie żyć.. pozdrawiam Was:D